کمپ اجباری

کمپ اجباری

تعداد زیادی از مردم در جهان معتاد به نوعی از مواد روانگردان هستند. تداوم مصرف باعث می شود بدن در درازمدت با نیاز به مقادیر بیشتری از مواد واکنش نشان دهد و این امر باعث ایجاد تغییراتی در بیولوژی و رفتار افراد می شود که می تواند آثار جدی بر زندگی آنها یا حتی مرگ داشته باشد. 

در بسیاری از موارد ، افراد مبتلا به اعتیاد به مواد مخدر از محدودیت ها و مشکلاتی که اعتیاد آنها به همراه دارد آگاه نیستند و در موارد دیگر قادر به مبارزه با نیاز به مصرف نیستند یا نمی توانند. چگونه می توان مواد مخدر را ترک کرد؟ در این مقاله ما سعی می کنیم برخی از روش هایی را که برای دستیابی به توقف مصرف انجام می شود ، مشاهده کنیم.

اعتیاد و نحوه ترک مواد مخدر
ما وابستگی به مواد مخدر یا اعتیاد به مواد مخدر را استفاده مداوم و بیش از حد از مواد با اثرات روانگردان می دانیم ، علیرغم وجود پیامدهای منفی قابل توجه و آگاهی از اینکه فرد مبتلا از آن رنج می برد.

فرد مورد مطالعه در حال تحمل دارو بوده و نیاز به مقدار بیشتری ماده برای اثر آن است و قطع مصرف باعث ایجاد علائم ناخوشایند (ناشی از نیاز بدن به عملکرد طبیعی) می شود که می تواند منجر به ایجاد آن شود. فقط با اجتناب از آنها به استفاده ادامه دهید. 

افراد معمولاً ظرفیت چندانی برای کنترل مصرف ندارند ، عملکرد و مشارکت آنها را در زمینه های مختلف زندگی کاهش داده و محدود می کنند و بخش زیادی از زمان و فکر خود را صرف مصرف یا به دست آوردن این ماده می کنند.
هنگام کار در درمان اعتیاد به مواد ، یکی از اصلی ترین و شناخته شده ترین مدلها ،  مدل فراتئوریک  است که وجود مراحل مختلفی را که یک فرد در فرایند پایان دادن به اعتیاد طی می کند ، پیشنهاد می کند. 

در این مراحل ، فرد فرایندهای ذهنی و رفتاری متفاوتی را انجام می دهد که به تدریج او را متوقف می کند. اما باید در نظر داشت که این یک فرایند خطی نیست ، اما ممکن است تا رسیدن به سم زدایی نهایی ، عود و بهبودی زیادی رخ دهد.

1. پیش از تدبر
اولین مرحله ای که در این مدل مورد بررسی قرار می گیرد ، مرحله پیش از تأمل است: شخص رفتار خود را مشکلی نمی داند و تمایلی واقعی برای تغییر ندارد ، بنابراین تغییرات را وارد نمی کند مگر اینکه آنها مجبور به انجام این کار شوند . موضوع مصرف می کند و در مورد آن احساس نگرانی نمی کند.

2. تفکر
با گذشت زمان ، آگاهی در فرد ظاهر می شود که مصرف به معنی از دست دادن کنترل ، ناراحتی یا محدودیت حیاتی است و او شروع به در نظر گرفتن مشکل خود می کند. 

این مرحله دوم ، یعنی تفکر ، با تولد اراده برای انجام کاری برای ترک اعتیاد به زودی مشخص می شود ، هرچند آنها هنوز هیچ تلاشی برای انجام این کار نکرده اند.

3. آمادگی برای اقدام
مرحله سوم مربوط به آمادگی برای اقدام است ، که در آن فرد موافقت می کند که رفتار خود را در ماه آینده تغییر دهد ، زیرا سعی کرده است حداقل یک روز از مصرف خود دست بکشد . این موضوع انگیزه بالایی برای دستیابی به آن دارد.

شاید برای شما جالب باشد: " انواع انگیزه: 8 منبع انگیزشی "
4. عمل
در مرحله عمل ، تعهد در عمل با استفاده از تکنیک های مختلف برای جلوگیری از مصرف و دستیابی به سطح خاصی از موفقیت انجام شده است.

5. تعمیر و نگهداری
در نهایت ، اگر پرهیز حداقل 6 ماه طول بکشد ، فرد وارد مرحله نگهداری می شود. در آن ، موضوع نه بر توقف مصرف بلکه بر عدم عود مجدد به مصرف متمرکز است. در این مرحله است که بیشترین احتمال عود وجود دارد .

این مدل همچنین در نظر می گیرد که ممکن است عود در بیمار رخ دهد ، که منجر به بازگشت بیمار به مراحل قبلی می شود. عود ممکن است منجر به احساس درماندگی ، کاهش عزت نفس و تسلیم شدن در برابر اعتیاد شود .

عملکرد در هر یک از ورزشگاه ها
با در نظر گرفتن مراحل یا مراحل مختلف ارائه شده توسط مدل قبلی ، می توانیم ثابت کنیم که در طول فرایند ترک مواد مخدر ، استفاده از استراتژی های خاص یا موارد دیگر ضروری خواهد بود.

1. مرحله پیش از تدبر
در این مرحله مهم است که سوژه وجود تغییرات و اثرات مضر ماده را مشاهده کند . رویکرد به مشکل از منظر آموزشی انجام می شود که هدف آن افزایش سطح آگاهی فرد مبتلا است. این نقطه ای است که در آن شخص در مورد نحوه ترک مواد مخدر شگفت زده می شود.

با این حال ، لازم است از تکنیک هایی استفاده شود که نه تنها اطلاعاتی را در اختیار طرف آسیب دیده قرار ندهد ، بلکه اطلاعات گفته شده را معنی دار کند. تجسم تجربیات افراد معتاد یا تکنیک هایی مانند ایفای نقش یا سایکودرام می تواند مفید باشد .

2. وقتی موضوع آگاه است که مشکلی دارد: مرحله تأمل
هنگامی که فرد شروع به آگاهی از مشکل خود می کند ، قدم بعدی این است که اطلاعات خود را جویا شود و بیشتر در مورد تأثیراتی که مصرف بر زندگی آنها داشته ، دارد یا ممکن است داشته باشد اطلاعات بیشتری کسب کند. 

سعی می شود موازنه موافقان و مخالفان درمان در حالی که لازم است افراد افکار ، اعتقادات و احساسات خود را بیان کنند ، تعادل ایجاد شود . هدف این است که فرد نگرشی منفعلانه نسبت به اعتیاد نداشته باشد ، بلکه در انتخاب تغییر یا عدم انجام آن احساس مسئولیت می کند. 

همچنین می توانید برای ارزیابی اهمیتی که مصرف برای موضوع مورد نظر دارد ، یا آنچه که آن را به آن نسبت می دهد ، وارد شوید. دانستن این حقایق برای فرد ضروری است ، زیرا در بسیاری از موارد اعتیاد به عنوان گریز از واقعیت یا استرس ناشی از موقعیت یا رویدادی مورد استفاده قرار می گیرد. 

تأمل در این حقایق و انجام آزمایش های رفتاری برای آزمایش باورها (این کار باید با کمک متخصص انجام شود) می تواند به ایجاد تغییر کمک کند .

شاید برای شما جالب باشد: " انواع درمان های روانشناختی "
 

3. آمادگی برای اقدام
در این مرحله موضوع تصمیم گرفته است تغییر کند ، زیرا برای ایجاد اهداف پایدار ضروری است و با توجه به این که اعتیاد را نمی توان یک شبه ترک کرد. 

لازم است واضح باشد که این شامل یک فرایند است که می تواند در زمان طولانی شود ، و در واقع خروج ناگهانی ماده ای که فرد به آن وابسته است می تواند سندرم های خطرناک ترک را ایجاد کند  . به این ترتیب ، اهداف و مهلت های تعیین شده باید واقع بینانه باشد. در این مرحله است که برنامه اقدام برای ترک مواد مخدر تدوین می شود.

4. عمل
در این مراحل است که تمرکز اصلی درمان اعتیاد به مواد مخدر است. درمان مورد استفاده تا حد زیادی به نوع ماده ای که فرد به آن معتاد است و ویژگی های فرد مورد نظر و محیط آن بستگی دارد. معمولاً از روش شناختی-رفتاری استفاده می شود ، اغلب از داروهای روانگردان مختلف در فرایند عدم ارتباط استفاده می شود.

اگر قبلاً انجام نشده است ، توصیه می شود معنایی را که موضوع به ماده و مصرف آن نسبت می دهد و باورهایی که در مورد آن دارد ، مورد بررسی قرار دهید و مشخص کنید که آیا مزایا و مشکلات ناشی از اعتیاد را نشان می دهد. در برخی موارد ممکن است برای اصلاح آنها از بازسازی شناختی استفاده شود .

یکی از روشهای درمانی که م moreثرتر نشان داده شده است (حداقل در مصرف الکل و کوکائین) ، رویکرد تقویت جامعه است که در آن عناصر متمرکز بر محیط اجتماعی به ویژه مورد استفاده قرار می گیرد. 

آموزش در مورد مهارتهای ارتباطی که به بهبود پیوند عاطفی با محیط و بیان احساسات و افکار کمک می کند ، انجام می شود ، فعالیتهایی که با مصرف مواد مرتبط یا ناسازگار نیستند برنامه ریزی می شود و آموزش هایی برای مقابله با هوس انجام می شود . معمولاً با استفاده از مواد ناخوشایند مرتبط با مصرف همراه است ، مانند دی سولفیرام در افراد الکلی و معتادان به کوکائین.

مدیریت احتمالی نیز به عنوان بخش مهمی از درمان استفاده می شود و عناصری را که مصرف را اشتها آور و تقویت می کند ، کنترل می کند. به عنوان مثال ، تأیید اجتماعی مصرف در محیط های خاص . هدف آن تجزیه و تحلیل و اصلاح این عناصر در عین حال مثبت عدم مصرف است. از مواد آگونیست مانند متادون نیز می توان در مورد هروئین یا آنتاگونیست هایی مانند نالترکسون استفاده کرد.

مقاله مرتبط: " هوس: علل و علائم هوس مواد "
5. تعمیر و نگهداری
پس از قطع مصرف ، ایجاد پیگیری و تدوین دستورالعمل ها و مکانیزم هایی که به جلوگیری از عود کمک می کند ، بسیار مهم است. از این نظر ، لازم است مهارت های مقابله ای و احساس کنترل و خودکارآمدی بیمار تقویت شود و همچنین تا حد امکان قرار گرفتن در معرض محیط هایی که به راحتی ماده به دست می آید کنترل شود.

در برخی از داروها ، گروه درمانی یا کمک به  گروه های حمایتی (به ویژه در مورد اعتیاد به الکل) نیز برای به اشتراک گذاشتن احساسات با افراد مشابه پس از رسیدن به دوره نگهداری استفاده شده است.

ممکن است موردی به مصرف جداگانه برسد که از پرهیز تجاوز می کند. حتی در صورت مصرف مجدد فرد مورد بحث ، باید واضح باشد که سقوط به معنی عود نیست مادامی که این عادت دوباره برقرار نشود. 

لازم است شرایطی که منجر به مصرف جدید شده است را تجزیه و تحلیل کرده و برنامه هایی را برای جلوگیری از تکرار آن ایجاد کنیم و از این که سوژه به دلیل مصرف مذکور ناتوان از دستیابی به پرهیز محسوب شود ، اجتناب کرد.

نکاتی که باید هنگام ترک مواد مخدر رعایت شود
صرف نظر از اقدامات ذکر شده ، برای ترک مواد مخدر ضروری است که جنبه های مختلف را در نظر بگیریم و کار کنیم.

1. درک پیامدهای مضر مصرف
یکی از عناصر اساسی و اولین موردی که باید در هنگام درمان اعتیاد مورد توجه قرار گیرد این واقعیت است که فرد باید بتواند ببیند که مشکلی دارد. 

اطلاعات و آگاهی از محدودیت های عملکردی و شخصی ،کمپ اجباری احساس از دست دادن کنترل بر ماده یا نیاز به داشتن آن ، مشکلات جسمی و جسمی ناشی از آن ، کاهش توانایی ها یا کاهش توانایی برای حفظ فعالیت کاری یا در زمان برقراری و حفظ روابط اجتماعی برخی از جنبه هایی است که فرد می تواند برای درک مشکل به آنها نگاه کند.

این بخش مهمی از درمان است که بدون آن برای آزمودنی دشوار است که از اختیار خود خودداری کند.

2. ادراک خودکارآمدی
یکی دیگر از عناصر مهم در مورد موفقیت یا عدم موفقیت در ترک مواد مخدر این است که خود شخص از خود و توانایی خود در کنترل رفتار خود برخوردار است. 

لازم است که شخص خود را دارای صلاحیت و توانایی بداند تا مسئولیت بازیگری را متوقف کند تا استفاده از آن را متوقف کند. با این حال ، بیش از حد خوب نیست زیرا از "من کنترل می کنم" استفاده می کند که باعث می شود بسیاری از مردم به مصرف ادامه دهند.

3. حس منسوب به عمل مصرف
منظور از مصرف برای فرد مورد بحث و اینکه چرا این کار را انجام می دهد ، نکته بسیار مهمی برای توضیح و کار بر روی فرآیند اعتیاد آور است. باورها و افکار در این زمینه را می توان اصلاح و قالب بندی کرد تا با نیازهای موضوع سازگار شود .

4. وجود مزیت برای مصرف
برخی از افراد وابسته معتقدند که حفظ رفتار مصرفی برای آنها مزایایی را به همراه دارد ، زیرا نمی خواهند مصرف خود را متوقف کرده یا برای پایان دادن به آن مقاومت نشان دهند ، زیرا پرهیز به معنای پایان این موارد است.

برای مثال ، برای برخی ، وابستگی راهی برای فرار از واقعیت ، تجربیات آسیب زا یا موقعیت هایی است که آنها قادر به کنترل آن نیستند. در موارد دیگر ، وابستگی مستلزم یک مهار رفتاری و / یا افزایش توجه خانواده یا دوستان محیطی است ، راهی برای دیده شدن موضوع و نگرانی در مورد وضعیت آنها. همچنین افرادی هستند که مصرف را با انواع دیگر دریافت منافع اقتصادی مرتبط می دانند

5. نقش انتظارات
این بسیار مهم است که به خاطر داشته باشید که قطع مصرف چیزی که به آن وابسته هستیم معمولاً یک فرآیند ساده یا کوتاه نیست ، برای دستیابی به پرهیز کامل نیاز به زمان دارد و ممکن است در این روند عود نیز وجود داشته باشد. 

این بدان معنا نیست که ما نمی توانیم مواد مخدر را ترک کنیم ، بلکه این را در نظر بگیریم که این کار آسان نخواهد بود و از طرف ما به تلاش و رنج زیادی نیاز دارد.

6. تحلیل زمینه
در مورد توضیح افکار خود در مورد مواد مخدر و استفاده از آنها ، زمینه اجتماعی که هر یک از ما در آن حرکت می کنیم از اهمیت بالایی برخوردار است. 

به عنوان مثال ، در برخی از تنظیمات مصرف به عنوان چیزی مطلوب تلقی می شود و به خوبی مورد توجه قرار می گیرد ، که به دنبال کسب وابستگی است. این یکی از دلایلی است که به عنوان مثال بسیاری از جوانان را به سمت کشیدن سیگار سوق می دهد . ممکن است مداخله یا ایجاد تغییر در زمینه در طول درمان ضروری باشد.

شاید برای شما جالب باشد: " دو چهره وابستگی به تنباکو (شیمیایی و روانی) "
7. روابط اجتماعی و حمایت اجتماعی
روند توقف مصرف ماده ای که فرد به آن وابسته است بسیار سخت و پیچیده است ، مشارکت محیط اجتماعی در موفقیت آن اهمیت زیادی دارد. خانواده و خویشاوندان منبع و کمک بزرگی هستند که اجازه می دهند سوژه تحت کنترل قرار گیرد در حالی که به عنوان محرک هایی که به افراد انگیزه ایجاد می کند تا به پرهیز دست یابند ، خدمت می کنند.

منبع :: کمپ ترک اعتیاد سلامت راهیان بهشت